Το Ίδρυμα Παπαγεωργίου αποχαιρέτησε τον Λεωνίδα Παπαγεωργίου
Το Ίδρυμα Παπαγεωργίου αποχαιρέτησε τον Λεωνίδα Παπαγεωργίου
Στις 7 Νοεμβρίου 2021 το Ίδρυμα ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ με μεγάλη θλίψη και οδύνη αποχαιρέτησε τον Λεωνίδα Παπαγεωργίου, ο οποίος έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 89 ετών. Με συντριβή και σεβασμό είπε το τελευταίο «αντίο» σε έναν σπουδαίο άνθρωπο, έναν οικογενειάρχη, έναν πρωταγωνιστή της ζωής, που με τον λιτό του βίο υπηρέτησε τον συνάνθρωπο και έγινε σύμβολο προσφοράς.
«Ο Λεωνίδας ήταν ένας άνθρωπος απλός, αθόρυβος. Νιώθουμε τυχεροί που συνεργαστήκαμε μαζί του, που μας προσέφερε απλόχερα τις συμβουλές του όλα αυτά τα χρόνια. Ο χαρακτήρας, τα έργα του, μας όπλισαν με τη σκέψη του και με τις αξίες της ζωής του. Ο Λεωνίδας έζησε σκληρά παιδικά χρόνια, όμως, μαζί με τους αδελφούς του, προόδευσε και αποτέλεσε με τις πράξεις του παράδειγμα προς μίμηση. Ένιωθε τις ανάγκες του κόσμου, βοηθούσε με διάφορους και τρόπους και... πλέον περνά στην ιστορία ως ένας ακέραιος άνθρωπος και πρότυπο για όλους», αναφέρει η εκπρόσωπος του Ιδρύματος Παπαγεωργίου, Ζωή – Ψαρρά Παπαγεωργίου, προσθέτοντας ότι η μνήμη του θα βρίσκεται πάντα αποτυπωμένη στις καρδιές όλων όσοι είχαν την τύχη να τον γνωρίσουν.
Ο Λεωνίδας Παπαγεωργίου γεννήθηκε τον Φεβρουάριο του 1932 στη Σιάτιστα. Ο πατέρας του, Γεώργιος Παπαγεωργίου, υπήρξε θύμα της Γερμανικής Κατοχής. Η απώλειά του ανάγκασε τα τρία ανήλικα αδέλφια Νικόλαο, Λεωνίδα και Απόστολο να ασχοληθούν με το εμπόριο της γούνας αμέσως μετά την αποφοίτησή τους από το ιστορικό Τραμπάντζειο Γυμνάσιο της Σιάτιστας. Το 1955, ο Λεωνίδας ταξίδεψε στη Νέα Υόρκη, όπου διέμεινε μέχρι τις αρχές της δεκαετίας του 1960. Στη συνέχεια, εγκαταστάθηκε Γερμανία – Ελβετία, όπου και έζησε με την οικογένειά του όλο το υπόλοιπο της ζωής του. Παντρεύτηκε την Σιατιστινή Σουλτάνα Τράχου και απέκτησαν τρία παιδιά, τον Γεώργιο, τον Αλέξανδρο και την Αναστασία και έξι εγγόνια.
Ο Λεωνίδας μαζί με τους αδερφούς του Νικόλαο και Απόστολο συνέστησαν τον επιχειρηματικό όμιλο της οικογένειας, ο οποίος αναδείχτηκε διεθνώς σε έναν από τους μεγαλύτερους στον τομέα της γουνοποιίας. Δεν περιορίστηκε μόνο στην επιχειρηματική του δραστηριότητα, αλλά παράλληλα επέδειξε διαχρονικά ιδιαίτερη κοινωνική ευαισθησία, με τεράστιο κοινωφελές και φιλανθρωπικό έργο τόσο προσωπικά όσο και μέσω του Ιδρύματος Παπαγεωργίου, το οποίο μεταξύ άλλων χρηματοδότησε την ανέγερση και λειτουργία του «Γενικού Νοσοκομείου Θεσσαλονίκης Παπαγεωργίου».
Για το πολυσχιδές φιλανθρωπικό και κοινωνικό του έργο αναγορεύθηκε σε μεγάλο Εθνικό Ευεργέτη από το Ελληνικό Κράτος, ενώ ο Οικουμενικός Πατριάρχης του απένειμε το Οφίκιον του Άρχοντος Ακτουάριου. Βραβεύθηκε, ακόμη, από την Ακαδημία Αθηνών, την Ιερά Αρχιεπισκοπή Αθηνών, τον δήμο Βοΐου, τη Μητρόπολη Σισανίου και Σιατίστης, καθώς και από πλήθος άλλους φορείς και συλλόγους, οι οποίοι τίμησαν τον ίδιο και τον αδελφό του Νικόλαο για τη συνολική προσφορά τους.